Temmuz temmuz

Blogumu oluşturduğumdan bu yana,ilk defa bu kadar çok şey yazdım bir ay içinde.


Millet,senenin sonunda,o seneye dair izlenimlerini yaşadıklarını anlatır ama ben aylık (memur misali)  kapanış konuşmamı!? yapacağım.

Temmuz ayı...sigh.... :)   harika bir aydı.Sıcak ,nemli ama akşamları püfür püfür esen güzel İstanbul'umda harika insanlarla tanışıp,güzel dostlukların temelini attım.Nitekim kimi "potansiyel" dostlarım " hayırsız olma potansiyeline" sahip olsalarda,onlarla geçirdiğim güzel zamanların hatırına toleranslı davranma kararımın meyvesinden faydalanarak,hayatımdaki yerlerini, muhtemelen koruyacaklardır. :)
Bunların yanısıra, hayatımda uzun zamandır yeralan muazzam insanların değerini bir kez daha idrak ettim.İyiki varsınız...sizleri seviyorum...
Arkadaş olmak ile tanışık olmanın arasındaki farkı algılamama yardımcı olan,arkadaşım sandığım ama aslında sadece "senelerdir tanışık " olduğum kimseler,temmuz ayındada yine aktiflerdi velhasıl ne varlıkları ne yoklukları benim için birşey ifade etmiyor açıkcası...


 Ve yine en sevdiğim insanlardan bir tanesi,bu ay yeni yaşına bastı : her zamankinden  çekicisin ,başarıların ile  gurur duyuyorum ve ne olursa olsun, Ti voglio bene ...


Bu sefer,cidden  an'ı yakalamayı öğrendim.Yaz akşamının esintisi,oğlumun düğme burnu,sevgili dostumun telefonda bana seslenişi,sevdiğim insanlarla beraberce attığımız kahkahalar,sabah burnuma gelen taze domates kokusu,martıların çığlıkları (ki bu bana evimde olduğumu birkez daha hatırlatıyor)..herşey ama herşey daha güzel.Arada,mutluluk barometrem düşüyor ama çok kısa zamanda toparlayıp,yükseltiyorum .
Dün olan can sıkıcı şeyler için tüm bu güzellikleri kaçırmak hem hayata hem kendime haksızlık doğrusu ...


Artık,keramet temmuz ayında mı yoksa bende mi bilemiyorum ama iyiymiş :)
Umarım her ay böyle geçer diyeceğim ama çok mu şey istemiş olurum...