31 Ekim 2009 Cumartesi

Kendi kıçlarını yalayan kediler,inim inim iniler..


Saat,sabahin nerede ise dördü..uykusuzluktan bayılıyorum  ama hala niye uyumuyorum,cözebilmiş değilim.

Aklıma takıldı :"Neden bazı insanlar 
kendilerini pohpohlamaktan haz alırlar hatta kedi gibi kendi kıçlarını yalarlar ?!" 
Cümle şöyle başlar ya da araya şu  kelimeler girer "ilaç gibi bağımlılık yaparım,buzz arkadaşlığımdan  vazgeçmek zordur buzzz  sevgimi hakedene veririm başka bişiyimi de hakedene veririm buzzz  bırakılmam bırakırım buzzz  " Ne bu yaa!
Bu  gülünç kendini tanımlamalara eklenecek çooook örnek  var  ama ben bu konuda cok yaratıcı olmadığım ve bunları duymaya tahammül edemediğim icin,konu ile alakalı kelime dağarcığım,ne yazık ki kısıtlı.

Bu kimseler, aslında,sahip oldukları  kompleksin ve  sevilme beğenilme vazgeçilememe bağımlısı histerik kişiliklerinin farkında değiller mi yoksa  bu da oyunun bir  parçası mı ? (geçmişte, çok aşık oldukları zat tarafından terkedilmişlikten kaynaklanan kuyruk acılarıda vardır,iddia ediyorum!) Belki, biraz sert bir tanımlama oldu ama bahsini ettiğim kişiler  "kendine güven " ile " acınılası derecede sevgi dilenen " arasındaki derin?! farkı göremeyen kimseler..(bknz ; kendine guvenmenin bokunu cikaranlar)

"90-60-90 'ım(gerçi bu ölçülerde her sene değişiyor!) ,güzel bir kadınım"  demek baska, "muhteşem vucudum var,kıvrımlarım harikulade,tırmala beni kaşı beni" demek  baska :-) Aradaki fark bunun gibi birşey iste :-P

Anlayana sivrisinek saz,anlamayana ne desem az...