Bu gece oglumla beraber ,yataginda uzanmis piranhalar,shark'lar bilmem nelerle ilgili sohbet ederken..
yine ,hangi meslegi yapmak istedigine geldi konu:
'ama pek umitli degilim' dedi guzel,kucuk kivrimli dudaklarini asagiya dogru buzerek...
'neden' diye sordum kollarimin arasinda iyice sıkarak,
'cunku olmayacak,biliyorum...' diye ekledi tekrar.
yuvarlak , guzel yuzunu elimle hafifce kendime dogru cevirerek,gozlerimi gozlerine diktim :
'Eger birseyi gercekten ama gercekten istersen olmamasi icin bir sebep yok ama bunu istemelisin,ictenlikle istemelisin' dedim.
'Gercekten mi ' diye yanit verdi,sasirmis gibi...
'Gercekten! ama sadece istemekle olmuyor,yani ben bunu istiyorum deyip bir koseye cekilemezsin.Istedigin sey icin cabalamalı,calismalı,emek vermelisin' dedim gulumseyerek..
Kafasina yatmis olmali ki, her zaman yaptigi gibi itiraz etmedi. : )
Birbirimize sarilip,baska seylerden konusmaya devam ettik,
Farkettim ki,ben bunu ayni zamanda kendi kendime soylemisim. :)
Tamam,bilmedigim birsey degil ama arada yuksek sesle kendi kendine soylemek,sadece sana kendini daha iyi hissettirmekle kalmiyor,gulumsetiyor da : )
Galiba bunu kendime daha sık yapmaliiyim... :D
Evet evet biliyorum,film ceviriyormus gibi oluyor...ama oglumun en sevdigi filmlerden bir tanesinin film muzigini ekleyeyim suraya bari : ))
